Chting

Vanaf februari 2015 woon ik in de Afrikaanderwijk en 40 jaar in Nederland. Eigenlijk zie ik heel weinig verbinding in de wijk. Ik ga alleen naar de winkel, naar Lidl en af en toe naar het Klooster, daar ga ik lunchen of koffie drinken. Ik ben vrijwilliger bij Humanitas, ik bezoek 75+ers in opdracht van de gemeente om eenzaamheid bij de ouderen te bestrijden. Wij gaan geen koffie drinken maar we nemen een interview af via een vragenlijst. De belangrijkste vragen zijn of de ouder sociaal contact heeft en hulp vanuit instanties. Of ze hulp krijgen van de familie en wat ze dagelijks doen en waar ze mee bezig zijn. Sommige mensen krijgen geen hulp van instanties of hun kinderen en als wij dat weten gaan we dat weer terugkoppelen. Ook een probleem is Fisher mails. Dan kunnen wij hulp bieden vanuit Humanitas, dan gaan zij een gesprek aan met die ouderen.

Ik kom zelf uit China. Kijkend naar Nederland, het is elke keer anders. En hoe ik nu naar Nederland kijk is dat ik heel dankbaar ben dat ik in Nederland mag blijven. Dat als je werkloos bent je uitkering krijgt, je dus goed opgevangen wordt. Daar ben ik dankbaar voor. Dat heeft mij positief gevoed, waardoor ik vrijwilligerswerk doe. Wat dat betekent voor anderen voor de maatschappij en dat doet mij heel goed. Ik heb weinig contact met mijn buren. Ik zie mijn buren alleen maar in het trappenhuis, als je naar buiten gaat. Met twee buurmannen maak ik wel eens praatje, van hoe gaat het. Maar ik ga niet bij hun op bezoek in hun huis. Eigenlijk vind ik het wel belangrijk dat je contact hebt met je buren. Dit is voor mijn gevoel alsof je in een openbaar gevangenis zit, totaal geen contact met je buren hebt. Toen ik in China woonde kon je als kind als je verstoppertje ging doen, gingen wij altijd verstoppen onder het bed van de buurman. De deur van de buren stond altijd open. Iedereen kan binnen komen. Als je dan deze twee situaties met elkaar vergelijkt, het is bijna niet te vergelijken. Ergens van binnen voelt dat niet lekker, dat die woonsituatie zo hier is. Dat je met elkaar helemaal geen contact meer hebt. Mijn gevoel zegt: ik wil iets anders. Ik wil graag mijn buren uitnodigen om een hapje te eten.